*a life changing experience

Είμαι σίγουρη ότι γνωρίζετε  τον Scott Schuman εμπνευστή του blog THE SARTORIALIST.

 (Αν τυχόν σας ξέφυγε ανακαλύψτε τον στη διεύθυνση  http://thesartorialist.blogspot.com ή στο πρώτο του λεύκωμα από τις εκδόσεις Penguin 20,00 ευρώ ~).  Ο Schuman κατάφερε να προκαλέσει αίσθηση αποκλειστικά μέσω των φωτογραφιών του. Άγγιξε τις πιο λεπτές χορδές της αισθητικής μας, επιλέγοντας να φωτογραφίσει αρχικά  ανθρώπους που ζουν στη Νέα Υόρκη και αργότερα σε άλλες μεγαλουπόλεις του πλανήτη. Όλοι αυτοί οι τύποι έχουν το εξής κοινό χαρακτηριστικό,εκπροσωπούν την πόλη τους με το στυλ τους. Το blog του έγινε τόσο δημοφιλές, γιατί όλοι εμείς νιώσαμε ότι μας προσφέρεται η πιο ιδιαίτερη εμπειρία, το people watching που μας αρέσει και μας εξελίσσει.

Υπάρχει όμως ένα ακόμη blog που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, για το λόγο ότι μου προκάλεσε βαθύτερα συναισθήματα και με προβλημάτισε ευχάριστα.

 Δεν είναι το  blog του Bryan Boy που πρωταγωνίστησε στα fashion weeks εκτοπίζοντας δημοσιογράφους. Ούτε ανήκει σε έναν ακόμη έφηβο που δημιουργεί trends και παλεύει να τα  πρωτολανσάρει. Αντίθετα είναι ένα blog που παρουσιάζει ανθρώπους μεγάλης ηλικίας και μιας ώριμης αισθητικής, στην οποία προσωπικά υποκλίνομαι. Παρατήρησα  πολύ προσεκτικά τις γυναίκες που φωτογράφισε ο νεαρός δημιουργός του blog www.advancedstyle.blogspot.com . Θα ήθελα να βρισκόμουν στην θέση τους. Αρχικά, να μπορούσα να έχω μια εγγύηση βίου μακράς διαρκείας, όπως στην περίπτωση τους και έπειτα να έχω στην ηλικία τους την όρεξη και το γούστο τους, κάτι που πάλι εκφράζεται μέσω του στυλ τους. 

Απολαύστε μερικές από τις ηρωίδες του!

Αυτές οι γυναίκες,αλλά και κάποιοι ευφάνταστα ντυμένοι κύριοι του Νεουρκέζικου blog έγιναν η αιτία να προσέξω χθες στο φουαγιέ του θεάτρου Παλλάς τους ανάλογους Αθηναίους. Ο πομπός ενέργειας και δείγμα female woman power Μαρινέλλα  συγκέντρωσε μεταξύ άλλων, δεκάδες καλοχτενισμένες συνομήλικες κυρίες, στο μιούζικαλ που της αφιέρωσαν ο Θανάσης Παπαθανασίου και ο Μιχάλης Ρέππας και που σκηνοθέτησε ο Σταμάτης Φασουλής. Ανάμεσα τους κι εγώ, παρατηρητής των αντιδράσεων τους, όταν τις άγγιζε η κρυστάλλινη φωνή της ερμηνεύτριας. Άλλωστε, αυτόν ακριβώς το σκοπό είχε η παράσταση. Μέσα από την ιστορία της ζωής της Μαρινέλλας  οι περιποιημένες κυρίες με τα φίνα κοσμήματα έκαναν παράλληλο flash back στη δική τους ζωής και στις δικές τους γλυκές, ή πικρές αναμνήσεις...

Άρχισα να προσέχω τους ώριμους ανθρώπους σε μία προσπάθεια να εντοπίσω ποιές από τις επιλογές στη ζωή τους, τους έκαναν ευτυχισμένους.
Ακόμη, αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση επικοινωνίας σε μια πολυτελή κλινική - κοινότητα για την τρίτη ηλικία (www.frontizw.gr), είχα την τύχη να γνωρίσω εκ των έσω τους  ηλικιωμένους που διαμένουν εκεί.
Η διαπίστωση ότι οι άνθρωποι χρειαζόμαστε μόνο τις αναμνήσεις που περιέχουν όποιον και ότι αγαπήσαμε για να αισθανόμαστε πλήρεις στη δύση της ζωής μας, με συγκλόνισε. Φωτογραφίες των στιγμών μας και αναμνήσεις. Όσες περισσότερες οι εμπειρίες και οι τρυφερές αναμνήσεις,τόσο μεγαλύτερη η αίσθηση της πληρότητας. Τότε νομίζω έχει θέση και η διάθεση για ένα στυλ γεμάτο αυτοπεποίθηση, ως απόδειξη ότι περάσαμε μια υπέροχη ζωή,  με τα καλά και τα άσχημα της. Τουλάχιστον εγώ, αυτό διακρίνω στα πρόσωπα των τυχερών και υπέρκομψων ηλικιωμένων στα blog, αλλά και στη ζωή .
καλό μήνα, 
δημιουργήστε αναμνήσεις!