Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

*fashionomics (my e bay experience)

Αν ρωτήσεις τον σπουδαιότερο οικονομολόγο σήμερα, ποια είναι η γνώμη του για την γενικότερη κατάσταση και την κρίση, θα σου πει ακριβώς ότι θα άκουγες και σε ένα καφενείο,στο κομμωτήριο ή στη βεράντα των φίλων, που σε κάλεσαν μια καθημερινή για drinks...Όλοι για τα χρήματα μας νοιαζόμαστε. Ακόμη και αυτοί που ζημιώθηκαν  από πέρυσι, ή παλαιότερα, ακόμη και  οι άεργοι, κανένας δεν έμεινε στην κοσμάρα του...Όλοι πήραν θέση,ψάχνονται για ευκαιρίες και φοβούμενοι το αύριο, ξοδεύουν σοφά. 

- "Καλημέρα, θα κρατήσετε το κρεμμυδάκι σας παρακαλώ γιατί βιάζομαι;"-Βεβαίως Κυρία μου,κάτι άλλο; -ναι θα ήθελα και 2 φετούλες καρπούζι...
- "40 ευρώ η περιποίηση προσώπου,κράτα 20 τώρα και τα άλλα 20 την επόμενη εβδομάδα που θα πληρωθώ..." 
- "650 γραμμάρια βγήκε ο κιμάς αντί για 500,να τα αφήσω;-όχι,βρε, ποιος θα τα φάει..."
- "Aυτή η μπλούζα έχει 70% έκπτωση; μπορείτε να μου κάνετε μια καλύτερη τιμή;...
- "Διανυκτερεύετε; ωραία,βάλτε μου super αμόλυβδη για 2 ευρώ"...


Όλες οι large συμπεριφορές του μερακλή 'Ελληνα αντικαταστάθηκαν από βρετανικού τύπου, σπαγκοραμμένες. Μέσα στο γενικότερο κλίμα σύνεσης και συρρίκνωσης είμαι σίγουρη πως θα έχετε σκεφτεί πόσο σπάταλες υπήρξατε στο παρελθόν και πόσες αγορές σας ήταν λανθασμένες και με αδικαιολόγητα μεγάλο κόστος...Πριν σκεφτείτε πνιγμένες στις τύψεις σας να ρεφάρετε,θα ήθελα να σας περιγράψω τις δικές μου fashionomics κινήσεις και μετά αποφασίστε πως θα κινηθείτε!

Τον προηγούμενο Μάιο, μυρίστηκα την σκληρή οικονομική πραγματικότητα να μας χτυπάει την πόρτα και αποφάσισα  να δράσω. Έπρεπε να βρω κάτι να ρευστοποιήσω και έπειτα να χρησιμοποιήσω τα χρήματα μου με προσοχή. Που θα έβρισκα κάτι να πουλήσω εύκολα και γρήγορα; Μα φυσικά στη ντουλάπα μου. Όχι βεβαίως στη βασική που ανοίγω κάθε μέρα, αλλά στην άλλη, με τις δημιουργίες 1990 - 2008 που φύλαξα γνωρίζοντας τη vintage αξία τους.

Το πρώτο ρούχο που θα θυσίαζα στο βωμό της νέας τάξης πραγμάτων - που ήθελε να μαζεύομαι - ήταν ένα MISSONI φόρεμα που αγόρασα λίγο μεγαλύτερο από το νούμερο μου και δεν πολυφόρεσα. Θα το πουλούσα στο e bay (www.ebay.com), ή σε κάποια vintage boutique του Λονδίνου. Προτίμησα το πρώτο, για να απευθυνθώ σε μεγαλύτερο πελατολόγιο. Η διαδικασία απαιτούσε να ανοίξω έναν pay pal λογαριασμό (το www.paypal.com είναι μια ιντερνετική τράπεζα που εγγυάται για την εγκυρότητα των συναλλαγών). Σε λίγες μέρες η φωτογραφία του φορέματος μου ήταν στον αέρα. Αποφάσισα να το κοστολογήσω $290 ως used και έγραψα την αγγελία του:
" fashion stylist,sells her own wardrobe! missoni mini dress - size italian 44 for just $290!
  

Το επόμενο δωδεκάωρο παρακολούθησα την κίνηση. Μέσα στο λογαριασμό σου έχεις τη δυνατότητα να τσεκάρεις πόσοι ενδιαφέρθηκαν για την αγγελία σου και πόσοι πρότειναν τιμή, διότι το e bay ακριβώς αυτό είναι, ένα διεθνές δίκτυο δημοπρασίας μέσα στο οποίο μπορείς να πουλήσεις, ή να αγοράσεις οτιδήποτε (τελευταία μια κυρία έβγαλε τον κακό σύζυγο προς πώληση...) Όσο η αγγελία μου απευθυνόταν στην Ευρώπη, δεν είδα σχεδόν κανένα ενδιαφέρον...όταν όμως ξύπνησε η Αμερική και οι μανιακοί  -με την κατανάλωση και το e bay- είδαν την αγγελία του MISSONI dress, τα πράγματα άλλαξαν. 56 views μέσα σε ένα δίωρο!


Παραδόξως όμως, όσο  η ζήτηση μεγάλωνε άρχισα εγώ να θέλω να το κρατήσω...Αδυναμία;;;;; Aνθρώπινο συναίσθημα ανάλογο της προσφοράς και της ζήτησης;;;;; 'Eνα ήταν σίγουρο, μετάνιωσα και ήθελα να κρατήσω το φόρεμα μου...αντί να σκέφτομαι τη σοφή επένδυση που θα μπορούσα να κάνω με το ποσό που θα έπαιρνα,άρχισα να σκέφτομαι αντίστροφα: το αγόρασα 700 ευρώ με έκπτωση 50%, δηλαδή η πραγματική του αξία είναι 1350 ευρώ...Και οι αναμνήσεις;δεν βρίσκεσαι κάθε μέρα στη MISSONI boutique στη Βενετία...Κι αν στο μέλλον δεν μου δοθεί η ευκαιρία να αποκτήσω ανάλογο φόρεμα...Τι θα πω στην κόρη μου, το "σκότωσα" στο e bay;;;;;..... 


Τελικά κράτησα το φόρεμα και απέκτησα τον τίτλο του unreliable, κακού seller στο e bay...γιατί δεν μπορεί ο καθένας να παίζει με ένα σύστημα δημοπρασιών,ο μόνος τρόπος να αποσύρω την πώληση μου ήταν να βάλω ένα ακόμη μηδενικό στην τιμή και να το κάνω τόσο ακριβό ώστε φαντάζομαι "τα άκουσα" από χρήστες του internet, σε όλες τις γλώσσες...! :-) 
Ένα χρόνο μετά, χαίρομαι που τελικά κράτησα το φόρεμα μου, κυρίως γιατί μου θυμίζει εκείνους τους ανέμελους καιρούς που ψωνίζαμε χωρίς τύψεις κομμάτια αγαπημένων μας σχεδιαστών, χωρίς να γνωρίζουμε τότε, ότι αυτά θα είναι και τα μελλοντικά επώνυμα μας ρούχα!


Αν παρόλα αυτά έχετε αντίθετη γνώμη και θέλετε να ρευστοποιήσετε, ανταλλάσσοντας ρούχα και αξεσουάρ με ταξίδια, beauty routines ή άλλα γούστα, σας έχω νέα. 
Δοκιμάστε την τύχη σας στο σαφώς πιο άγνωστο παράδεισο δημοπρασιών www.shopgoodwill.com γιατί ναι μεν στο e bay μπορείς να βρεις τα πάντα, άλλα το γεγονός ότι το γνωρίζουν όλοι αυτό, διατηρεί τις τιμές υψηλές. 
a brief conclusion...
Τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα υπολογίζαμε, μάλλον μέχρι πρότινος, τίποτα δεν μάθαμε να υπολογίζουμε...θα προσαρμοστούμε όμως και πάλι θα βρούμε τις άκρες μας.
 Δεν μασάνε άλλωστε τα louboutin girls...right?   ;-)